Podobno potarcie palcow u nog jednemu z tych skrzydlatych stworow mialo przyniesc szczescie, wiec i my skusilismy sie ten gest



  Potem postanowilismy zrobic sobie wycieczke w srodku zapory



Najpierw jednak znowu zarzuceni zostalismy kolejnymi informacjami dotyczacymi miedzy innymi jej polozenia wsrod innych tam na rzece Colorado



Jej wszystkich gabarytow, niestety czesciowo w archaicznych jednostkach miary



A takze jak sie prezentuje w porownaniu do innych poteznych obiektow na swiecie



No a na koniec juz cos konkretniejszego w postaci makiety umieszczonych w niej turbin



Po przetrawieniu tych wszystkich informacji mielismy jeszcze troche czasu, aby wyjsc na taras



I z troche innego kata, jeszcze raz rzucic okiem na tame



Potem nadszedl czas aby w koncu wejsc do srodka



Do miejsca gdzie pracuja prawdziwe turbiny



I zapuscic sie w waskie korytarze



Ktore ciagnely sie w nieskonczonosc



Gdzieniegdzie oswietlone dziennym swiatlem padajacym przez zakratowane okna



Przez ktore widok mial jeszcze inna perspektywe



A gdzie indziej niedostepne dla zwyklych smiertelnikow



Albo zwezajace sie do klaustrofobicznych rozmiarow



Na koniec zwiedzania jeszcze tylko male przyklady sprzetu



Jaki uzywano do budowy zapory



I znowu znalezlismy sie na zewnatrz, a do kolejnych kilku miejsc wartych zobaczenia, postanowilismy juz podjechac samochodem



Najpierw kolejny raz przekroczylismy tame i znalezlismy sie w Arizonie



Ze szczytu wzgorza widac bylo zarowno stara droge, ktora wlasnie jechalismy, jak i nowa autostrade zjezdzajaca z mostu



Po drugiej zas stronie moglismy podziwiac widoczna daleko w dole zapore



Troche nizej widok byl juz zupelnie inny i chyba najladniejszy



A z tylu wysokie pagorki otaczaly waskie jezioro



Ktorego tylko mala czesc byla dla nas widoczna



Nastepny przystanek z powrotem w Nevadzie i juz przy wejsciu na most, ktory jak sprawdzilismy wygladal na dosc solidnie zbudowany



A widok z niego i to jeszcze w blaskach zachodzacego slonca, nawet nie wymaga komentarza



Gory, jezioro i zapora ukazaly sie nam jak na dloni



I chyba dopiero stamtad mozna bylo naprawde docenic cala jej wielkosc



Po prawej stronie otworzyla sie panorama dalekich gor i starej drogi



A po lewej umiescil sie znany juz nam wielopietrowy parking wykuty w skalach



  Natomiast na moscie znalezlismy oczywiscie tablice informacyjna z wszystkimi jego wymiarami



A takze granice stanowa, ktora przebiegala jego srodkiem i wlasnie nas rozdzielila



Tylko Malgosia znalazla sposob, zeby goscic jednoczesnie w obu stanach



Wkrotce jednak trzeba bylo zabrac sie do powrotu, bo czas krotkim jest a nas jeszcze czekaly wedrowki po Las Vegas